Bo małe księżniczki lubią sukienki

Udało mi się w końcu wykorzystać bawełnę w groszki kupioną jeszcze w zeszłym roku. Okazją ku temu okazał się ślub znajomych. Wiem, że to trochę głupie, ale najlepiej szyje mi się gdy mam ku temu jakąś konkretną okazję, Nie musi być to coś wielkiego, jak w tym przypadku, czasem wystarczy luźne spotkanie ze znajomymi czy planowana wycieczka, byle bym miała jakiś pretekst :)

Ten szczególny dla nich dzień stał się dla mnie motorem do uszycia jakiejś części garderoby. Dla siebie szyć nie lubię z powodów osobistych, ale dla Len, jak najbardziej. Czerpie z tego masę radości i o to chyba chodzi, aby cieszyć się tym co się robi. Finałem jest ta sukienka:

Ktoś bardziej doświadczony powie "co to ma być, kto tak wszywa kołnierzyk", a raczej naszywa. Na swoje usprawiedliwienie muszę powiedzieć, że czas niemiłosiernie mnie gonił, bo ja to z tych co to wszystko na ostatnią chwilę robią. Nie było już czasu na naukę szycia kołnierzy, wiec poszłam za głosem intuicji i zrobiłam to po swojemu. Na szczęście intuicja mnie nie wywiodła na manowce i kołnierzyk ładnie się układa.

I zdjęcia na modelce o które się zawsze upominacie :)